حدود دو ماه قبل دوباره مطالعه زبان چینی رو شروع کردم. بعد از حدود دو سال میتونم بگم هیچی یادم نمونده بود. ولی خب پیش زمینه ای که داشتم باعث شد سریعتر درسها رو بخونم. کتاب زون خوآ شامل 15 درس بود که تمومش کردم.

البته باید کتاب رو حداقل دوبار دیگه بخونم ، بس که این اطلاعات بیسیک زبان چینی مهمه. زبان چینی الفبا که نداره، اومدن یه سیستمی مانند فینگلیش خودمون براش درست کردن که بشه کاراکترها رو با حروف انگلیسی نوشت که تلفظ همین حروف هم خودش داستان داره.

بعضی حروف هم دارن که نه در زبان فارسی که در هیچ زبان دیگه ای نمیشه پیداش کرد و باید کلی روی سیستم حنجره و فک و دهنت کار کنی که بتونی اون حروف رو به شکل صحیح تلفظ کنی.

از طرفی هم چینی یه زبان آوایی هست، 4 تا تن اصلی داره که اگه توی کلمه ای مثلا صدای آخر رو بکشی یا کوتاه تر بگی معنی کلمه کلا عوض میشه.

خلاصه اینکه داستان زیاد داره..

یه خوش شانسی که سراغم اومد پیدا کردن یه شخص چینیه که داره تلفظ منو اصلاح میکنه. ولی حدود 5 ساعت اختلاف زمانی با اونا داریم، و تایمی که وقت آزاد داره و میتونه بهم کمک کنه به وقت ما میشه 6 صبح!

ولی خب ارزششو داره.